Karayollarının Gelişim Süreci
1923 Erişilebilirliği Sağlayan Yollar
1950 Yaz-Kış Geçit Veren Yollar
1960 Asfalt Sathi Kaplamalı Yollar
1970 Bitümlü Sıcak Karışım Kaplamalı Yollar 1985 Otoyollar
2003 Bölünmüş yollar 2013 Akıllı Yollar
Cumhuriyet ilan edildiğinde, ulusal sınırlarımız içinde;
13 900 km’si stabilize şose ve 4 450 km’si toprak olmak üzere,toplam 18 350 km yol ve 94 köprü vardı.
Mustafa Kemal Atatürk , 1923 yılında yaptığı bir konuşmada, yeni kurulan
Cumhuriyetin iş programındaki
öncelikli maddenin,
ülke yollarının hızla çağın ve
en son gelişmelerin gerektirdiği durumda olması
zorunluluğundan söz eder ve;
“Bu başarıldığında, ülkede hüküm süren yoksulluk ve sefalete çare bulunmuş olacaktır” der.
Bir başka söylevinde ise; “Her gittiğim yerde köylüler benden iki şey istedi: Yol ve Okul” diyerek yolun yurt kalkınmasındaki önemini vurgular.
Atatürk, Singeç Köprüsünü hizmete açarken…
(1937)
Cumhuriyetin ilk yıllarında;
öncelikle yerleşim birimleri arasındaki
seyahat süresini kısaltan, ulaşılamayan
yerlere erişerek atıl kaynakları
kullanılabilir hale getiren, yurt savunmasına, güvenliğe ve ülke imarına hizmet eden,
kültür, sanat ve eğitimin yaygınlaşmasını sağlayan
bir ulaşım sistemi hedeflendi.
Ayrıca, karayolları ve demiryollarının bir plan dahilinde geliştirilmesi de Cumhuriyet’in ulaştırma politikasının temelini oluşturmaktaydı.
Kaynak:http://www.kgm.gov.tr/SiteCollectionImages/KGMimages/Gorseller/DundenBuguneKarayollari/tarihce.pdf